Jak psychoterapia pomaga w leczeniu talassofobii?

Czy widok rozległego oceanu wzbudza w Tobie niepokój? Czy myśl o głębokiej wodzie wywołuje uczucie paniki? Jeśli tak, możesz cierpieć na talassofobię – fobię specyficzną, która należy do jednych z częściej występujących lęków związanych z wodą. Jakie są objawy talassofobii i jak sobie z nią radzić? Odpowiedzi poznasz w tym artykule.

Co to jest talassofobia? Poznaj objawy i mechanizmy lęku przed głębinami

talassofobia to specyficzna fobia charakteryzująca się irracjonalnym i nadmiernym lękiem przed oceanem, morzem lub innymi głębokimi zbiornikami wodnymi. Nazwa pochodzi od greckich słów „thalassa” (morze) i „phobos” (strach). To coś więcej niż zwykły niepokój – to intensywny strach, który może całkowicie zdominować życie człowieka.
Warto wspomnieć tutaj o aquafobii, czyli ogólnym lękiem przed wodą. Osoby z talassofobią zazwyczaj nie boją się wody jako takiej – problem pojawia się specyficznie w kontekście głębokich, rozległych zbiorników wodnych, szczególnie oceanu.

Objawy talassofobii możemy podzielić na 3 główne grupy:

• Fizyczne – przyspieszone bicie serca, pocenie się i drżenie, zawroty głowy i nudności, trudności w oddychaniu, uczucie „węzła” w żołądku.
• Psychiczne – natrętne myśli, uczucie utraty kontroli, obawa związana z samym myśleniem o kontakcie z głęboką lub otwartą wodą.
• Behawioralne – unikanie plaż, portów, promów, rezygnacja z podróży nad morze. W niektórych przypadkach nawet unikanie filmów o tematyce związanej z ocenami, morzami.

Ponadto DSM-5 zwraca uwagę, że objawy muszą utrzymywać się przez co najmniej 6 miesięcy i znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie. Na etapie diagnozy specjalista wyklucza także inne zaburzenia psychiczne, takie jak np. PTSD, które również mogą wpływać na poczucie lęku związanego z otwartymi zbiornikami.

Skąd bierze się fobia przed oceanem? Przyczyny i czynniki ryzyka

Istnieją różne czynniki, które mogą prowadzić do rozwinięcia lęku przed ocenami i głębokimi zbiornikami. Czynnikiem wpływającym na rozwój są traumatyczne doświadczenia związane z wodą (zwłaszcza w okresie dziecięcym). Doświadczenie zagrożenia w wodzie prowadzi do powstania skojarzeń pomiędzy wodą i niebezpieczeństwem.
Ponadto lęki można przejąć od innych osób. Dziecko, które obserwuje silny strach rodziców przed wodą, może „nauczyć się” tego samego lęku bez bezpośredniego traumatycznego doświadczenia. Współczesne media, szczególnie filmy o rekinach czy katastrofach morskich, mogą wzmacniać istniejące lęki lub przyczyniać się do ich rozwoju.

Jak rozpoznać talassofobię? Kryteria diagnostyczne i narzędzia oceny

Najczęściej diagnoza talassofobii odbywa się poprzez wywiad diagnostyczny, gdzie specjalista porusza z pacjentem tematy związane z fobią i codziennym funkcjonowaniem. Ważne jest również różnicowanie talassofobii od innych zaburzeń lękowych, takich jak zaburzenie lękowe uogólnione czy zaburzenie paniki. Specjalista ocenia także, czy talassofobia nie występuje razem z innymi problemami psychicznymi, co może wpływać na proces terapeutyczny.
Czy istnieje sposób, by samodzielnie zdiagnozować talassofobię? Zwróć uwagę na wcześniej wymienione objawy. Jeśli je odczuwasz, to skontaktuj się ze specjalistą. Pamiętaj, że talassofobia może przybierać różne formy nasilenia. Natomiast samodzielna próba diagnozy i późniejszej pracy nad lękiem często jest nieskuteczna i może pogarszać poczucie lęku. Jak skutecznie radzić sobie z talassofobią i innymi fobiami specyficznymi? Skorzystaj z profesjonalnego wsparcia.

Jak psychoterapia pomaga w leczeniu talassofobii? Skuteczne metody terapeutyczne

Podstawą leczenia talassofobii oraz innych fobii specyficznych jest psychoterapia. Prym wiedzie terapia poznawczo-behawioralna, która jest powszechnie wykorzystywana w leczeniu fobii specyficznych.
CBT pomaga zidentyfikować i zmienić zniekształcone myśli związane z głęboką wodą. Terapeuta pomaga pacjentowi kwestionować te myśli i zastępować je bardziej realistycznymi przekonaniami. W leczeniu talassofobii w terapii poznawczo-behawioralnej wykorzystuje się także ekspozycję. To ćwiczenie polegające na stopniowym, kontrolowanym wystawianiu się na sytuacje wywołujące lęk.
W ośrodku psychoterapii Podróż pracujemy w podejściu integracyjnym. Oznacza to, że korzystamy nie tylko z technik CBT, ale także innych nurtów. To szczególnie wspierające dla osób, które doświadczają talassofobii od wczesnego dzieciństwa. Lęk przed otwartymi i głębokimi zbiornikami może być na tyle istotnym elementem ich funkcjonowania, że pomocna będzie nie tylko jego redukcja, ale także praca na poziomie wartości i tożsamości.